Ευαγγελίδης, Τρύφων

(Τρίγλεια Μικράς Ασίας 1863 – Αθήνα 1941). Εκπαιδευτικός και συγγραφέας. Απόφοιτος της Μεγάλης του Γένους Σχολής, σπούδασε στη φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο οποίο αναγορεύτηκε διδάκτορας. Ίδρυσε με τους αδελφούς Ιεροκλή και Κλ. Νικολαΐδη την εβδομαδιαία εφημερίδα Νέα Ελλάδα του Βερολίνου (1899), της οποίας η έκδοση συνεχίστηκε στην Αθήνα το 1901. Δίδαξε σε διάφορα γυμνάσια της Αθήνας αλλά και της επαρχίας. Βραβεύτηκε δύο φορές ως συγγραφέας από την Ακαδημία Αθηνών. Έργα του είναι: Ιστορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου (1893), Ιστορία του Όθωνος (1893), Ιστορία του I. Καποδιστρίου (1894), Ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (1894), Ιστορία του Αλή πασά (1896), Γεννάδιος B’ ο Σχολάριος (1896), Τα μετά τον Όθωνα (1898), Η Σέριφος και αι περί αυτήν νησίδες (1913) κ.ά. Τα βραβευμένα έργα του είναι: Ιστορία του εποικισμού της Ύδρας και Η παιδεία επί τουρκοκρατίας (1936).